7 maart 1794 Schepenbank Maarheeze, huurovereenkomst, akte 117V

Compareerde voor schepenen der heerlijkheid Maarheeze Soerendonk en Gastel naergenoemt Johannes Verweerden soldaat onder het regiment infanterie van den generaal major Douglas in garnesoen te Sluijs in Vlaanderen dewelke verklaarde verhuurt te hebben aan Wilhelmus van Seckelen inwoonde alhier.

(Dewelke verklaarde van voornoemde comparant gehuurd te hebben) een huijs hoff en aengelag groot omtrent vijf capsaat staende en gelegen aan 't Kerckeijnde alhier tot Maarheeze.

Eengenoten de eene sijde de school pat de andere sijde de weduwe Bernardus Slenders voor de gemeente straat agter de weduwe Wilhelmus van der Parren, ende sulk voor den tijd en termijn van zes jaeren aanvang nemende met paaschen van dezen jaeren 1794 ende dat jaarlijx voor en om eene somme van agt gulden te betaelen op elken verschijndags daer en boven sal den huurder gehouden blijven het selve huijs en hoff behoorlijk te bewonen het vuur en den ashoop wel goede te slaen en te bewaren op dat daar brand dat God wil verhoede geen schade geschiede en voorts onderhoudende alle gebruurlijke regten.

Tot nakominge van al het geene voorgenoemd verklaren de comparanten wedersijds te verbinden henne respective personen en goederen onder verband en bedevanck als na regten.

Aldus gedaan en gepasseert tot Maarheeze den sevenden maart 1700 vierennegentigh ten overstaen van Jacobus Schepens en Joannes van Luijtelaar schepenen.

Getekend;     Johannes Verwerden

                        Wilhelmus van Seckelen

                        Jacobus Schepens

                        F. van Luijtelaer

7 maart 1794 Schepenbank Maarheeze inspectie, akte 118

Beleijdinge gedaen ter instantie van Wilhelmus van Seckelen, van sekere huijsinge staende en gelegen aen 't Kerkeijnde alhier tot Maarheeze bij denselven in coop verkregen van Johannes Verweerden, soldaat in het regiment van den generaal major van Douglas in garnisoen te Sluijs in Vlaanderen en bevonden:

Eerstelijk dat een gebout stijf tussen de keuken en de stal aen stukken is.

De leeme want tussen de schuur en stal als meede de koeij of stal vensters ten eenemaal versleten.

Item dat de schuurdeuren geheel en al sijn versleten.

Item dat het dack boven de kamer als mede boven aen de vorst van 't huijs ondigt is.

Item dat de leeme wanden met de plagen naest de sijde van de weduwe Bernardus Slenders als meede agter aen 't huijs geheel ontramponeert en versleten sijn. 

Item dat het dack agter op het huijs is versleten en het secreet daar tegen staende onbruijckbaar.

En eijndelijck dat de wanden van den torfschop aen alle kanten sijn versleten.

Aldus de voorgaande beleijdinge gedaen door Jacobus Schepens en Francis van Luijtelaar schepenen ter ?? van mij ondergetekende subt. secretaris op heeden binnen Maarheeze den sevenden maart 1700 vier en negentigh

Getekend      Jacobus Schepens

                        F. van Luijtelaer

Het was pastoor Waltherus van Gerwen (1818-1907) die in 1869 het gebruik startte om met een lapje overgebleven uit de mantel van de heilige Gertrudis water te wijden, het Gertrudiswater te wijden, beter bekend als muuzewater.

Op de foto links, de zuster van pastoor van Gerwen, Catharina Cornelia op bezoek in Maarheeze. Zij overleed 15 april 1916 in Leende en werd 91 jaar oud.

De dame achter haar is Hendrica Leenen.

De foto werd gemaakt door kapelaan Verhoeven die ten tijde ook in de pastorie woonde en zal gemaakt zijn tussen 1914 en 1916. 

Onder de bezielende en gevleugelde leiding van pastoor Henricus Adrianus Maria Janssen, werd de Gertrudis kerk gebouwd (zie perceel A-1633) maar de pastoor wilde meer.

Op het moment dat de zusters van de Voorzienigheid van Ruillé de bisschop toestemming vroegen zich in het bisdom van 's Hertogenbosch te mogen vestigen, vroeg pastoor Janssen van Maarheeze om zusters voor zijn parochie, die zich daar ook vestigden. (Zie perceel A-1637).

Op 30 september 1927 nam pastoor Janssen ontslag vanwege hartklachten, en hij overleed op 19 november 1927 in Deurne. Hij was twintig jaar pastoor in Maarheeze, en hij ligt begraven op het kerkhof aldaar.

Pastoor Grips werd opgevolgd door Johannes Cornelius Alphonsus van der Vleuten. (Foto links)

Pastoor Jan van der Vleuten, werd door de mensen kortweg "de Vleut" genoemd en later Jan Zwaai.

Hij begon zijn pastoraat op een voortvarende manier, met als eerste aandacht kleine reparaties aan de kerk. Ten gerieve van de parochianen werd er een fietsenstalling geplaatst en de tuin opgeknapt.

In 1950 richtte hij het "orgelfonds" op. De parochianen konden geld hierin storten en verder was de jaarlijkse kerstcollectie voor dit doel bestemd.

In 1953 vierde pastoor van der Vleuten zijn zilveren priesterjubileum, er werd door de parochianen nog eens 2500 gulden bijeengebracht, en een tweedehands orgel uit het grootseminarie te Roermond werd aangekocht.

Pastoor vd Vleuten werd opgevolgd door pastoor Lambertus Jacobus Nabuurs (Bert).

Pastoor Nabuurs volgde het Groot Seminarie gedurende de tweede wereldoorlog, en werd in 1946 tot priester gewijd. In 1975 werd hij pastoor van Maarheeze.

In de jaren tachtig hielden de pastoors op toerbeurt in de pastorie een maandelijkse bijeenkomst, de zogenaamde 'pastoorskrans'. Gedurende deze 'kransen' werden de diverse parochieaangelegenheden besproken, waarbij menige fles wijn 'soldaat' werd gemaakt.

Typerend voor pastoor Nabuurs was de geur van sigarenrook die hij altijd met zich meedroeg.

In 1986 vierde hij zijn 40-jarig priesterjubileum en in 1988 ging hij met emiraat. Wekelijks bleef hij de Heilige Missen verzorgen in het bejaardenhuis Marishof in Maarheeze.

Pastoor Nabuurs werd opgevolgd door pastoor David van Dijk.

Kwam als kapelaan in 2000 naar Maarheze en bleef daar acht jaar. In Maarheeze wordt hij later benoemd tot pastoor.

In 2010 werd hij opgevolgd door kapelaan Mervin Varayankunnel

Kapelaan Mervin Varayankunnel (42) ging in 2009 aan het werk in het bisdom Den Bosch. Na een aanloopperiode in Tilburg volgde een stage in Maarheeze.

In 2010 werd pater Varayankunnel, die zelf liever pater Mervin wil worden genoemd, benoemd als kapelaan in de parochiale eenheid Maarheeze-Soerendonk.

Vier jaar later werd Heeze zijn nieuwe en laatste standplaats in Nederland. De pater is door zijn congregatie gevraagd om directeur te worden van een opvangcentrum voor mensen met sociale en psychische problemen in Vagemon.